Jeugdvriendinnen: “In die 50 jaar vriendschap hebben we nog nooit ruziegemaakt”

Op ons Libelle Vriendinnen-platform kun je fantastische nieuwe vriendinnen leren kennen, maar er zijn natuurlijk ook vriendschappen die al heel wat jaren meegaan. Zoals die van de jeugdvriendinnen Annemie (65) en Anita (65).

Nieuw in de stad

Annemie: “Mijn beste vriendin Anita en ik leerden elkaar kennen op school, toen we 15 waren. Allebei kwamen we vanuit een kleine gemeente in de stad terecht. Alles nieuw, we kenden er niemand. Daar stonden we allebei wat onwennig te wezen. Ik, een grote meid, superklassiek gekleed met een Schots rokje en witte sokken, kind van arbeiders. Anita was een heel ander type, ze droeg heel moderne en dure kledij en kwam uit een bemiddelde aannemersfamilie. Heel verschillend, maar in onze vriendschap heeft dat nooit een rol gespeeld. We vonden elkaar, daar op de schoolbanken. En na vijftig jaar zijn we nog altijd elkaars steun en toeverlaat.”

Op bezoek bij Mutti

Annemie: “Ook Anita’s familie omarmde me, als was ik een van hen. Anita’s mama noemde ik Mutti. Ze kwam uit Groothertogdom-Luxemburg, een prachtige dame. Vandaag, op haar 95ste, is dat nog steeds zo. Normaal brengen we samen regelmatig een bezoekje aan Mutti, die nog altijd de allerlekkerste wafels bakt, met Anita’s zus Erna en haar broer erbij, maar helaas kan dat nu even niet. Die momenten mis ik enorm.”

Samen tegenslagen overwinnen

Annemie: “Na onze studies zijn we allebei snel getrouwd, en het toeval wil dat onze echtgenoten uit hetzelfde dorp kwamen. Helaas hield het huwelijk van Anita niet stand, na 25 jaar is ze gescheiden. Zelf bleef ik ook niet gespaard van verdriet. Onze zoon Simon, die maar twee weken verschilt van de zoon van Anita, is overleden. En één kindje van mijn tweeling werd doodgeboren. Na 17 jaar huwelijk werd ik weduwe … Dat waren zware mokerslagen, voor mezelf én voor mijn kinderen.

Op zulke momenten sta je op instorten, maar onze vriendschap hield ons recht. We belden veel naar elkaar, boden elkaar een luisterend oor als het nodig was. Dat is zo belangrijk in het leven, want je weet nooit wat je pad kruist. Weten dat je bij tegenslagen altijd op iemand kunt rekenen, dat is een grote rijkdom. En daarom vind ik Anita zo’n mooie madam, zowel uiterlijk als innerlijk.”

Nog nooit ruziegemaakt

Annemie: “Anita is vandaag nog steeds die kokette dame, ik voel me beter bij de casual look. Maar ook dat is prima. We oordelen niet over elkaar. Integendeel, we accepteren de ander zoals ze is. En dat is het mooie en rustgevende aan onze vriendschap. We hebben in die 50 jaar zelfs nog nooit één ruzie gehad. Straf, toch?

En ook al zijn we verschillend, we zijn allebei wel sociale beestjes. Anita gaat graag uit, heeft een rijk sociaal leven. Ik heb weer een relatie, ben actief in de politiek, doe vrijwilligerswerk … We lopen elkaars deur niet plat, maar als we samenzijn, is het altijd feest. Voor onze verjaardagen gaan we altijd uit eten in een restaurant in Knokke. Dat is traditie. En dan halen we herinneringen op, zoals die keer dat we op ons 18de in Amsterdam waren en op stap gingen met The George Baker Selection. Wij, in onze minirokjes, dachten dat de wereld aan onze voeten lag. (lacht)

Dat gevoel van vrijheid wil ik nog weleens opnieuw beleven. Gelukkig voelen we ons nog niet oud en zitten we nog boordevol plannen.” (lacht)

Foto’s: eigendom vriendinnen

Lees over twee weken een nieuw jeugdvriendinnenverhaal!

Deze jeugdvriendinnenverhalen wil je vast ook lezen:

• Jeugdvriendinnen: “Zij weet alles van mij, zelfs meer dan mijn eigen man”
• Jeugdvriendinnen: “Ondanks de ups en downs in onze vriendschap blijven we onafscheidelijk”
• Jeugdvriendinnen: “Hetzelfde verdriet delen legde een sterke basis voor onze vriendschap”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!