βVroeger was het de bellemadam die het feest inluidde met haar bel, nu is het de Belle Madam-wijnβ
βVanop mijn balkonnetje kijk ik naar de dansende mensen in de wijngaardβ
βIk krijg tranen in de ogen van Francisβ verhaal. Bij elk glaasje rood ga ik aan hem denkenβ
βOngelooflijk: vlak bij het chateau ligt het dorp waarover mijn bompa zijn hele leven heeft verteldβ
βOnze βBelle Madamβ moet zijn zoals libelle zelf: lief, vrouwelijk en toegankelijkβ
βVictoria hier op het wijndomein en ik in onze living in Hasselt: allebei eren we onze papaβsβ
βHet ChΓ’teau zou zo uit een boek van Santa Montefiore kunnen komen. Een beige kasteeltje met blauwe luikenβ