Openhartig

"Ik ben nu vijf jaar nuchter, maar ik blijf mijn leven lang alcoholist... Het verlangen naar een glas verdwijnt niet zomaar"
Leanne was jarenlang verslaafd aan alcohol. Tot ze zich vrijwillig liet opnemen.
"Waarom haat mijn zoon me zo? Het antwoord zal ik wellicht nooit kennen, en dat doet me meer pijn dan de klappen die hij me gaf"
Mijn verhaal: Mieke werd mishandeld door haar volwassen zoon
"Omdat ik groeiremmers heb genomen, voelt het alsof ik nooit de vrouw zal zijn die ik had moeten zijn"
Mijn verhaal: Valerie kreeg als tiener groeiremmers voorgeschreven
“Af en toe word ik aangesproken als oma in plaats van mama. Maar dat mogen ze gerust denken”
Mijn verhaal: Marjan werd op haar 51ste nog moeder
"Ik voelde aan alles dat ik niet in de auto mocht stappen"
Openhartig: lezeressen over hun voorgevoel
"Een Italiaanse ruïne verbouwen was niet onze grote droom, maar kwam wel op het juiste moment op ons pad. Het is nu ons huis, onze thuis"
Mijn verhaal: Anne en Bert maakten van een Italiaanse ruïne hun droom(t)huis
"Dirk nam stiekem foto’s van jonge meisjes. Als ik er wat van zei, haalde hij zijn schouders op. Hij deed toch niemand kwaad?"
“Ik weiger om een leven in angst te leiden. Er is zoveel om gelukkig over te zijn”
"Op vakantie heb ik stiekem van het schriftje op de hotelkamer geproefd"
Mijn verhaal: Leen is verslaafd aan het eten van papier
Meer lezen?
Michelle werd door hard werken adjunct-directeur van een woonzorgcentrum
"Mijn dochter veranderde in een hoopje ellende toen haar vriendje haar dumpte. Mijn moederhart brak"
Mijn verhaal: de dochter van Elke ging bijna onderuit door liefdesverdriet
“Het is zwaar om te beseffen dat ik altijd maar een paar honden kan redden. De rest gaat de dood tegemoet”
"Op Facebook las ik voor het eerst over infantiele anorexia. Ik kon alleen maar denken: dat is het, dat heeft Lotte!"
Mijn verhaal: Maïtés babydochtertje lijdt aan infantiele anorexia
“Na de geboorte van onze zoon verdween seks naar de verre achtergrond. Het gebeurde nooit meer dat ik spontaan zin kreeg”
“Bij long covid zie je aan de buitenkant niks. Zo heeft de controle-arts geoordeeld dat ik 70% moet werken, maar dat kán ik niet”
Jessie kampt al 10 maanden met long covid
"Na het overspel van papa voelde ik me verantwoordelijk voor mama, ík moest zorgen dat ze gelukkig was..."
Mijn verhaal: Sanne voelt zich verantwoordelijk voor het geluk van haar moeder en dat valt haar zwaar
“We staan zelf nog vaak versteld hoeveel geluk één foto en een toevallige ontmoeting kan teweegbrengen”
“Voor zieke kinderen betekenen mijn lessen vaak het verschil tussen slagen of zitten blijven”
Carla geeft als vrijwilliger les aan zieke kinderen
"Ik heb er geen spijt dat ik destijds mijn hart heb gevolgd. Zolang er liefde zou zijn, zou ik me overal ter wereld thuis voelen"
"Toen collega's foto's van hun kleinkinderen toonden, bleef ik lachen, maar vanbinnen weende ik. Het was mij niet gegund"
Marijkes (63) enige zoon stierf vierentwintig jaar geleden
“Ik weet niet of ik mijn kinderen ooit nog ga zien. Ik kan alleen maar hopen dat ze me zelf komen zoeken”
"Toen mijn stagementor merkte dat ik stotter, vroeg hij botweg: ‘Had jij niet beter voor iets gestudeerd waarbij je niet zo veel moet praten?’"
Mijn verhaal: Stefanie maakte van haar stotterprobleem haar sterkte
Meer nieuws
De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."