βWe zouden, na ons leven in Frankrijk, niet weer in de ratrace duiken. Maar mij is het niet geluktβ
βDit jaar kreeg ik een heel bijzonder nieuwjaarskaartje van een Libelle-lezeresβ
βIlse komt binnen met een grote doos vol groenten en fruit. Zoals elk jaar opnieuw, die eerste week van januariβ
βDeze week is een mix van dutjes na de feesten, filmmarathons en bezinning rond de open haardβ
βDe magie van Kerstmis lost al die wereldproblemen niet op, maar legt er gewoon heel eventjes een dun suikerlaagje overβ
βSinds zijn pensioen leest hij geen boeken meer, maar reclamefolders, altijd op zoek naar de beste koopjesβ
βVan overal doken nonkels, buren en vrienden op, elk met dΓ© beste remedie tegen de bruine puisten in mijn gazonβ
βDe kleinkinderen staan duidelijk model voor wat oma over de huidige moderne tijd denkt β
βVoor een kraantje van vijftien euro moest mijn moeder direct vijfhonderd euro betalen. Schandalig!β
βKindjes kunnen soms als babyhaaitjes zijn: zodra ze bloed geroken hebben, bijten ze zich vast en laten niet meer losβ
βKleinkinderen zijn voor Ilse en mij nog een ver-van-ons-bedshow. Laat mij maar zoβn wijze grijze opa zijnβ
βLos Angeles is toch de eerste, en enige, plek tijdens onze vakantie waarvan ik bedenk dat ik er zelfs gratis niet zou willen wonenβ
βVoor Kwinten en Ilse is het de eerste keer New York, en ik geniet van hun enthousiasme als we met zoβn gele taxi Manhattan binnenrijden β
βIk ben zoβn mens die vliegen ronduit haat, of, om eerlijker te zijn: er een beetje bang voor isβ
βZodra we alles hebben uitgepakt, zullen we wel spontaan beginnen kennis te maken met onze nieuwe burenβ
βEindelijk zijn we, na twintig jaar in het buitenland, ook Γ©cht weer thuis in ons eigen huisβ
βWij zijn zowat de slechtst georganiseerde familie als het op reizen aankomtβ
βZe troepen samen aan de koffiemachine, maar Ββvergetenβ hem mee te vragen. Of ze vertellen hem niet dat er na het werk nog een terrasje wordt gedaanβ
βDe verhuis zat er al anderhalf jaar aan te komen en toch hebben we ons laten verrassenβ
"Kwinten wil al zijn hele leven een hond. Net nu hij op kot gaat, overwegen wij er eentje te kopen"
"We hadden twintig jaar lang Γ‘lles in dat zonnige Zuiden, maar toch bleef er iets knagen"
"Iemand leren autorijden, is zoals een leeuw temmen: het kan zich op elk moment tegen je keren"
"Ik kijk naar mijn grijzer wordende haar. Ilse zegt dat het me charmanter maakt"
Koens column: "Iedereen met kinderen weet hoe complex hun sociale relaties geworden zijn, vergeleken met hoe wij vroeger zelf in het leven stonden"
Koens column: "Het is niet makkelijk om groen te zijn en toch te genieten van ons favoriete eten"
Koens column: "Mensen hunkeren vaak naar meer vrijheid, maar vinden dat ze vasthangen aan hun job of huis"
Koens column: "Binnenkort komen de asperges uit Peru, en de kaas uit AustraliΓ«. Van kangoeroemelk"