Guido Everaert is marketeer, reclameman, copywriter en lesgever. Hij heeft vier volwassen kinderen: Eline, Johannes, Lise en Marie, en ook een hond: Rufus. Guido is gescheiden en woont samen met zijn nieuwe liefde. In zijn tweewekelijkse column ontdek je hoe hij naar het leven kijkt.
Het nieuwe van 2020 is er alweer wat af. We hoeven niemand meer iets te wensen, en het leven gaat zijn gangetje. Net zoals dat vorig jaar het geval was. En het jaar daarvoor… En de goede voornemens? Hoe zit het daarmee? Alcohol afgezworen, ondanks de nieuwjaarsrecepties? De dagen zonder drank komen eraan, dat is ook vaste prik, dat kan er een nieuw elan aan geven. Snoep en chocolade wellicht ook wat geminderd? Het grote opgeblazen gevoel van de feestdagen wordt met karrenvrachten goede voornemens bestreden. Maar bent u echt zoveel naar de fitness geweest als u zich voorgenomen had? Hebt u de voorgenomen kilometers gejogd, de boeken gelezen die onder de kerstboom lagen, eerder dan Candy Crush te spelen of Netflix series te ‘binge-watchen’. Hebt u slaatjes en magere yoghurt verorberd, eerder dan oliebollen en worstenbroodjes? Heel eerlijk?
Ik voel uw pijn. Jaren keek ik reikhalzend uit naar 1/1 van eender welk jaar. Dan zou mijn leven definitief in de plooi vallen. Dan zou ik de beloftes waarmaken waarvan iedereen wist dat ik ze in mij had. De Nieuwe Guido kwam eraan. Jaar na jaar opnieuw. Ik geloofde het steevast zelf. Het begon met een mooie nieuwe agenda. Ik was en ben een fervent aanhanger van het ‘bullet journal’-principe, al heb ik dat tot in het absurde vereenvoudigd. Eén enkel schrift, geen elektronische notities enzo, maar werkelijk alles wordt genoteerd. Beter een klein potlood dan een groot geheugen. Eerlijk gezegd blijf ik dat doen. Het is een prettige gewoonte geworden. Maar daar stopte het niet. Uiteraard werden er massaal nieuwe trainingsprogramma’s opgeladen in alle fitness-apps die ik bezit. Uiteraard werd er een nieuw streefgewicht vastgelegd, en de heilige calorieberekeningen zouden deze keer zonder fout gevolgd worden. Rigide dagschema’s werden al maanden op voorhand ingetekend in de agenda. Ik zou productief, cerebraal en ascetisch worden. Een Guido waar bewonderend naar opgekeken wordt. Eindelijk. Mijn oude gewaden zou ik, als een slang die vervelt, afwerpen. Een nieuw mooi mens, doel van de hele schepping, zou zich tussen het volk begeven en het verblijden. Halverwege januari, en zevenentwintig recepties en feestjes later, was die illusie meestal weer helemaal verdwenen, en was ik mijn oude gezellige, veel te dikke, zelf.
Behalve dit jaar. Dit jaar zit ik echt op schema. Nog steeds. En ik zal u mijn geheim verklappen. Het is gewoon geen goed idee om goede voornemens te maken in januari. De periode lijkt aanlokkelijk. Maar daarmee is ook alles gezegd. Een nieuwe start, maar tegelijk een pad dat bezaaid is met wolfijzers en schietgeweren. Verleidingen waar moeilijk tegen op te boksen valt, en de ontsporingen zijn legio. En dan heb ik het nog niet over het weer. Het is gewoon koud, guur en onaangenaam, zeker om te sporten.
“Het is gewoon geen goed idee om goede voornemens te maken in januari. Het is een nieuwe start, maar tegelijk een pad dat bezaaid is met wolfijzers en schietgeweren”
Ik ben dus vorig jaar met mijn goede, fysieke voornemens gestart in juli. Systematisch lopen, zwemmen, wandelen en proberen wat aan het schransen te doen. Dat werkt. Het is gewoon makkelijker. Het heeft er ook mee te maken dat ik vroeger al graag liep. Dat scheelt. Maar het is stukken aangenamer om het park in te duiken en een uurtje te joggen in de zomer, dan in die koude, natte januarimaanden.
Het is ook gewoon lekkerder om verse groentjes te eten in die periode. Alles lijkt simpeler. Neem het van mij aan. En dat zorgt ervoor dat je tegen de wintermaanden net iets beter gewapend bent tegen een en ander. Ik loop weer met plezier, heb geen moeite om uit bed te komen ’s ochtends. Het basisverhaal werd geschreven tussen juli en december. Daar doe ik nu mijn voordeel mee. Ik kan u alleen maar troosten, nu het bij jullie mislukt is. Laat het voor wat het is, de winter is nog lang. Begin er na jullie zomervakantie aan, dan is er nog tijd genoeg. Nu moet u zich stilaan voorbereiden op valentijn, en daar horen gegarandeerd chocolaatjes bij. En lekkere diners. Genieten is cruciaal! Het goede voornemen is vooral een kwestie van timing. Geloof me.
Meer lezen van Guido?
- Guido’s kijk: “Luxueus of volks, je voelt je altijd welkom in Italiaanse eettenten. Iets waar wij nuchtere Vlamingen van kunnen leren”
- Guido’s kijk: “Ik prevel ‘dank u’ als een boer met kiespijn. Maar ik meen het écht hoor”
- Guido’s kijk: “Wij mannen communiceren gewoon anders. Het blijft bij mededelingen, aankondigingen, korte zinnen”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!