ABONNEER NU
ABONNEER NU
ABONNEER NU

Openhartig

Koen
Koen Strobbe
“Wanneer zijn we gestopt met gewone appeltaart en begonnen met havermoutcrumble zonder suiker?”
Sara
Sara Dekens
Groeten uit Zweden: “Zweden lijkt veiliger, maar dat gevoel is subjectief. Ook hier lopen gekken rond.”
Annick
Annick Ruyts
“Na drie jaar was het zover: de eerste bloem opende zich. Onze magnolia stond eindelijk in bloei!”
Karen
Karen Hellemans
“1 september, dat voelt voor mij als een frisse bladzijde in een nieuw schrift. Maar hier thuis zijn ze minder enthousiast”
Mijn verhaal
"De impact van Noahs ziekteproces is enorm. Steeds als een oplossing in zicht is, duikt er een ander probleem op..."
Mijn verhaal: al sinds zijn geboorte worstelt Rita's kleinzoon met zware medische problemen
Mijn verhaal
“Mijn ex vloog terug naar Canada, mét onze zoon. De dagen erna kon ik niets anders doen dan huilen”
Mijn verhaal: de tienerzoon van Pieter woont in Canada met zijn moeder
Koen
Koen Strobbe
“Toen ik tiener was, bestond stilte nog. zondagen waren toen compleet leeg”
Mijn verhaal
"Ik durf het haast niet te zeggen, maar ik heb nog nooit een echte relatie gehad. Ik ben wel al verliefd geweest, maar het was nooit wederzijds"
Sara
Sara Dekens
Groeten uit Zweden: “Het laatste jaar breekt aan…”
Annick
Annick Ruyts
“Soms heb ik het gevoel dat ik de architect van het hele huishouden ben. Zeker vlak voor een vakantie”
Karen
Karen Hellemans
“Door mijn reis naar haar geboorteplek voelt Maeve Binchy nu minder als een onbereikbaar idool”
Mijn verhaal
"Al die kleine dingen waar je als grootouder van denkt dat je er goed mee doet, zijn voor hem een bron van frustratie"
Mijn verhaal: het kleinzoontje van José kreeg de diagnose autisme
Mijn verhaal
"Na de dood van mama miste ik het zorgen voor. Dus ik schreef me in voor een zorgopleiding"
Mijn verhaal: Tinne koos na de dood van haar moeder voor een nieuwe carrière
Mijn verhaal
"Het leven zelf voelde voor mij nog als een opgave, maar voor de kinderen was ik blij dat mijn poging was mislukt..."
Mijn verhaal: Ingelise leeft met een hersenletsel na een mislukte zelfmoordpoging
Koen
Koen Strobbe
“Het begint zacht te regenen, maar we trekken onze jassen niet aan. Want het is nog altijd zomer”
Sara
Sara Dekens
Groeten uit Zweden: “De dagen van gemis horen er ook bij. Je weet dat ze komen en je weet precies hoe ze voelen”
Annick
Annick Ruyts
“Als ik na de lange wandeling op het terras neerplof, begint mijn voet te branden”
Karen
Karen Hellemans
“Ik stap graag op Tram 5, maar ik wil wel aan het raam zitten. Want ik vertrouw erop dat de leukste haltes nog komen”
Openhartig
"Ik stelde mijn veto: hij moest zich professioneel laten helpen, anders zou ons gezin eraan kapotgaan"
Mijn verhaal: Sarahs man werd een tijdlang opgenomen op een psychiatrische afdeling
Mijn verhaal
"De verplichtingen van het ‘grotemensenleven’ verstikken Wim. Het leven leiden is bij hem eerder lijden..."
Mijn verhaal: Freya's man vindt het leven te zwaar, maar wil geen hulp zoeken
Mijn verhaal
"Ze was negentien, de dochter van zijn bankier. Voor haar heeft hij mij verlaten… Zo'n verschrikkelijk cliché"
Mijn verhaal: Karolien werd ingewisseld voor een meisje van negentien
Koen
Koen Strobbe
"Augustus is de zondag van het jaar. Het moment waarop er minder ‘moet’ en je vaker zelf kunt kiezen”
Sara
Sara Dekens
Groeten uit Zweden: “Niet elke vakantieganger is meteen verliefd op Zweden, en dat is oké”
Annick
Annick Ruyts
“De afstand die er tussen ons zal zijn, zorgt nu al voor scheurtjes in mijn (groot)moederhart”
Karen
Karen Hellemans
“De kinderen bleken gek op de strips. Volgens hen was ik net als Carmen van ‘F.C. De Kampioenen’ ”
Mijn verhaal
“De blauwe plekken vervagen en de scheldwoorden vergeet je, maar op het internet gaat niets verloren”
Mijn verhaal: Caro werd jarenlang gepest door haar klasgenoten
Mijn verhaal
"De kans dat ik na het aneurysma ooit nog wakker zou worden, was bijzonder klein. Wekenlang lag ik in een diepe coma..."
Mijn verhaal: Annemie zweefde wekenlang tussen leven en dood na een hersenaneurysma
Koen
Koen Strobbe
“Alles is hier vol licht, lucht, tijd... Dingen waar we thuis altijd te weinig van lijken te hebben”
Sara
Sara Dekens
Groeten uit Zweden: “De tijd hier samen voelt anders dan in België: waardevoller en met meer diepgang”
Openhartig
"Het verdriet om een sterrenkindje kan ik niet wegnemen, maar een foto verzacht het gemis"
Mijn Verhaal: Yannick fotografeert sterrenkindjes bij vzw Boven De Wolken
Annick
Annick Ruyts
“Wonderlijk hoe vriendschap tijd en afstand overleeft. Ik ben grijs nu, Sonja is blonder dan ooit, luidruchtig zijn we nog altijd”
Karen
Karen Hellemans
“Voor mijn kinderen blijven al die oorlogen ver van hun bed. Daarom gaan we deze zomer samen naar Ieper”
Mijn verhaal
"Na het overlijden van papa ben ik in één klap volwassen geworden. Ik moést wel zorgen voor mama en mijn zus"
Mijn verhaal: Freya nam als oudste dochter de verantwoordelijkheid op na haar vaders overlijden
Mijn verhaal
"Dankzij echolocatie kreeg ik als slechtziende weer meer vrijheid én eigenwaarde"
Mijn verhaal: Britt is slechtziend en kreeg weer meer vrijheid dankzij echolocatie
Koen
Koen Strobbe
“We bestellen nog een ijsje. Op vakantie mag alles toch net iets méér, lekkerder en romiger zijn”
Sara
Sara Dekens
Groeten uit Zweden: “De familie egels in de tuin leerde me een belangrijke les…”
Annick
Annick Ruyts
“Rond zes uur begint er een liedje te spelen in mijn hoofd: ‘Zou dat daar El Aperitivo kunnen zijn?’ ”
Meer nieuws
De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."