Mijn verhaal

"Op mijn ongelukkigst herinnerde ik me de woorden van oma: dat ik altijd God kon roepen. Kort erna daalde er een rust over mij neer"

"Tussen mij en mijn broer stond een onzichtbare muur, opgetrokken door de scheiding van onze ouders. De afstand groeide met de jaren"

“Tom blijft Tom voor mij. Zijn karakter verandert niet ineens als hij een jurk aantrekt in plaats van een broek”

"Mijn hart bloedt als ik eraan denk dat ik mijn kleinkinderen niet zie opgroeien, niet weet op wie ze lijken..."

"Al die kleine dingen waar je als grootouder van denkt dat je er goed mee doet, zijn voor hem een bron van frustratie"

"Na het overlijden van papa ben ik in één klap volwassen geworden. Ik moést wel zorgen voor mama en mijn zus"

"De impact van Noahs ziekteproces is enorm. Steeds als een oplossing in zicht is, duikt er een ander probleem op..."

“Mijn ex vloog terug naar Canada, mét onze zoon. De dagen erna kon ik niets anders doen dan huilen”

"Ik durf het haast niet te zeggen, maar ik heb nog nooit een echte relatie gehad. Ik ben wel al verliefd geweest, maar het was nooit wederzijds"

"Na de dood van mama miste ik het zorgen voor. Dus ik schreef me in voor een zorgopleiding"

"Het leven zelf voelde voor mij nog als een opgave, maar voor de kinderen was ik blij dat mijn poging was mislukt..."

"De verplichtingen van het ‘grotemensenleven’ verstikken Wim. Het leven leiden is bij hem eerder lijden..."

"Ze was negentien, de dochter van zijn bankier. Voor haar heeft hij mij verlaten… Zo'n verschrikkelijk cliché"

“De blauwe plekken vervagen en de scheldwoorden vergeet je, maar op het internet gaat niets verloren”

"De kans dat ik na het aneurysma ooit nog wakker zou worden, was bijzonder klein. Wekenlang lag ik in een diepe coma..."

"Dankzij echolocatie kreeg ik als slechtziende weer meer vrijheid én eigenwaarde"

"Mijn vader heb ik nooit gekend, toch ben ik ondersteboven van zijn dood. Ik huil om een vader die nooit naar zijn dochter heeft omgekeken…"

“Toen hij op een dag mijn slaapkamer probeerde binnen te dringen via het dak, was de maat vol”

"Bij de gynaecoloog kreeg ik koudweg te horen: ‘Je hebt endometriose in het laatste stadium, en zult nooit kinderen kunnen krijgen' "

"Nieuwe dingen leren eten is heel stresserend voor mij, maar ik vind het belangrijk dat ik blijf proberen"

"Op mijn diepste slikte ik wel acht pillen per dag, dronk ik ’s avonds drie flessen wijn leeg en sloeg ik nog een handvol slaappillen achterover"

“Ik kon niet meer stappen en plassen. Van een gezonde vrouw veranderde ik plots in een kluizenaar”

"Ik besefte dat ik het niet zou volhouden, heel mijn leven als non. Ik wilde vrijheid, ik wilde kinderen"

“Mama huilde, papa stortte zich op zijn werk. Ons gezin draaide om het zusje dat er niet meer was”

"De ochtend van zijn afscheid koester ik. Hij zei dat hij me graag zag en we dronken nog een tripel samen"

"Omdat ik groeiremmers heb genomen, voelt het alsof ik nooit de vrouw zal zijn die ik had moeten zijn"

“Af en toe word ik aangesproken als oma in plaats van mama. Maar dat mogen ze gerust denken”

"Ik schreef me in voor hormoonyoga, om mijn eierstokken en schildklier te stimuleren. En dat bleek mijn redding te zijn!"