Openhartig

"POTS is een zeldzame ziekte. We waren opgelucht dat we een diagnose kregen, maar de prognoses zijn niet geweldig..."

"Ik was vergeten hoe spannend de liefde kan zijn en voel me ineens tien jaar jonger. En dat gevoel wil ik graag nog even vasthouden"

"Al die kleine dingen waar je als grootouder van denkt dat je er goed mee doet, zijn voor hem een bron van frustratie"

“Zo’n aanval voelt als de ergste voedselvergiftiging. Heel mijn lichaam schreeuwt dan: dat eten moet eruit”

"Na het overlijden van papa ben ik in één klap volwassen geworden. Ik moést wel zorgen voor mama en mijn zus"

"Ik stelde mijn veto: hij moest zich professioneel laten helpen, anders zou ons gezin eraan kapotgaan"

"De impact van Noahs ziekteproces is enorm. Steeds als een oplossing in zicht is, duikt er een ander probleem op..."

“Mijn ex vloog terug naar Canada, mét onze zoon. De dagen erna kon ik niets anders doen dan huilen”

"Na de dood van mama miste ik het zorgen voor. Dus ik schreef me in voor een zorgopleiding"

"Het leven zelf voelde voor mij nog als een opgave, maar voor de kinderen was ik blij dat mijn poging was mislukt..."

"De verplichtingen van het ‘grotemensenleven’ verstikken Wim. Het leven leiden is bij hem eerder lijden..."

"Ze was negentien, de dochter van zijn bankier. Voor haar heeft hij mij verlaten… Zo'n verschrikkelijk cliché"

“De blauwe plekken vervagen en de scheldwoorden vergeet je, maar op het internet gaat niets verloren”

"De kans dat ik na het aneurysma ooit nog wakker zou worden, was bijzonder klein. Wekenlang lag ik in een diepe coma..."

"Dankzij echolocatie kreeg ik als slechtziende weer meer vrijheid én eigenwaarde"

"Mijn vader heb ik nooit gekend, toch ben ik ondersteboven van zijn dood. Ik huil om een vader die nooit naar zijn dochter heeft omgekeken…"

“Toen hij op een dag mijn slaapkamer probeerde binnen te dringen via het dak, was de maat vol”

"Bij de gynaecoloog kreeg ik koudweg te horen: ‘Je hebt endometriose in het laatste stadium, en zult nooit kinderen kunnen krijgen' "

"Ik besefte dat ik het niet zou volhouden, heel mijn leven als non. Ik wilde vrijheid, ik wilde kinderen"

"Nieuwe dingen leren eten is heel stresserend voor mij, maar ik vind het belangrijk dat ik blijf proberen"

"Het leven is hier eenvoudiger, met minder prikkels. En dat geeft me rust. Ik loop hier steeds vaker met een brede glimlach rond"

"Op mijn diepste slikte ik wel acht pillen per dag, dronk ik ’s avonds drie flessen wijn leeg en sloeg ik nog een handvol slaappillen achterover"