column

Koens column: "Voor mij is valentijn een feestdag die ons door ‘de commerce’ is opgedrongen"

Koens column: "Binnenkort gaan we op vakantie naar Amerika en we hebben nu al kriebels in de buik"

Koens column: "Huisdieren lijken met een barometertje emoties perfect aan te voelen"

Koens column: "Kwinten twijfelt nog over zijn studiekeuze en is eigenlijk schoolmoe"

Koens column: "Volgens de bakkersvrouw heb je vette jaren en magere, en zij hebben hun vette gehad"

Koens column: "Eigenlijk mag het voor mij nu zo snel mogelijk lente worden"

Koens column: "Qua nieuwjaarswensen zijn onze Franse vrienden ons niet vergeten"

Koens column: "Hoeveel voornemens komen écht uit onszelf en worden ons niet opgedrongen?"

Koens column: "Ik besef dat het een luxe is dat ik mijn kar kan volladen voor mijn feestmaal"

Koens column: "Aan elke kerstbal hangt een verhaal, je kunt ze toch niet zomaar vervangen door nieuwe?"

Uit het hart van Hannelore: "Ik heb vooral voor anderen gezorgd en te weinig voor mezelf"

Koens column: "Veel mensen denken dat ik als wijnboer in Frankrijk hele dagen in de zon lag"

Uit het hart van Hannelore: "De laatste tijd vraag ik me af waar ik al dat verdriet aan heb verdiend"

Koens column: "Niets zo essentieel voor een vriendschap als tijd"

Uit het hart van Hannelore: "Hoe goed je ook omringd bent, verdriet verwerken, doe je alleen"

Koens column: "Het is niet de functie van het leger om jongeren een opvoeding te geven"

Uit het hart van Hannelore: "Ik vind die nieuwe schoolwereld vooral eng, druk en moeilijk"

Koens column: "Laten zien wie je echt bent en wat je voelt, kan toch niemand nog een zwakte noemen?"

Uit het hart van Hannelore: "Wat heb ik het gemist, iemand die zegt: 'Hou op, je bent aan het zagen' "

Koens column: "Kwinten stelt al grappend voor om een warm skipak voor Ilse te kopen"

Uit het hart van Hannelore: "Stilaan verdwijnt Stijn naar de achtergrond"

Koens column: "Gelukkig zijn is zó groot dat je beter eerst begint met tevreden zijn"

Koens column: "Voorlopig zie je nergens om je heen echt grote armoede, vertelt het tv-nieuws. Dat betwijfel ik"

Uit het hart van Hannelore: "Ik ga toch met Hoppe naar dat festivalletje. Ook al besef ik dat het voor hem misschien hard zal zijn"

Koens column: "Ik hoor het vaak en ik kan het beamen: moestuinier zijn, is een roeping"

Uit het hart van Hannelore: "Ik wist op welk soort man ik viel. Maar toen ik verliefd werd, deden die dingen er niet meer toe"

Koens column: "Plots staat daar een man op zijn dak de code van zijn bankkaart te roepen"

Uit het hart van Hannelore: "Ik heb lang gedacht dat ik het niet meer zou kunnen, iemand graag zien"

Koens column: "Ik zie beelden voor me van de kleine Eddy Merckx"

Uit het hart van Hannelore: "Voor één keer leek het internet geen beerput van haat"

Koens column: "Misschien is het makkelijker om je leeftijd naast je neer te leggen als je een perfect leven hebt?"

Uit het hart van Hannelore: "Ik zie mijn kinderen doodgraag, maar wat waren die dagen alleen met het lief een cadeau"

Koens column: "Als ouder van kinderen onder de zes val je in juli en augustus echt in een gapend gat"

Uit het hart van Hannelore: "Telkens als ik de fiets van Stijn in het huis van het lief zie staan, lijkt de cirkel rond"

Koens column: "Kwinten heeft een einde-vakantiedip, en ik weet precies hoe hij zich voelt"

Uit het hart van Hannelore: "Pas wanneer de kinderen content in bed liggen, is er tijd voor het lief en mij"

Koens column: "Belgen zijn levensgenieters, maar als het over het weer gaat, beginnen ze te zeuren"

Uit het hart van Hannelore: "Ik ga één regel proberen toe te passen op alles in mijn leven: chillen is ook een kunst"

Koens column: "De vrouw en haar kinderen vullen de kratjes met frambozen, maar het is niet om jam mee te maken ..."

Uit het hart van Hannelore: "Als je er niet op wacht, is het er ineens. Is híj er ineens"

Koens column: "Vakantie, dat is dingen doen waar je op dat moment zin in hebt, niet omdat je er tijd voor hebt"

Uit het hart van Hannelore: "Bij elk verzinsel dat Polly mij op de mouw wil spelden, lijk ik naar mezelf als klein meisje te kijken"

Koens column: "De man maakt luid misbaar, dat zo'n 'wicht-zonder-rijbewijs' niets op straat te zoeken heeft"

Uit het hart van Hannelore: "Een vrouw die mijn columns leest, vond ze toch wat triestig. Ik werd er wat opstandig van"

Koens column: "Ik vraag hoe het met boer Marcel gaat. Dat had ik beter niet gedaan"

Uit het hart van Hannelore: "Als wildvreemden mij zeggen dat ik een goeie mama ben, denk ik: huh?"

Koens column: "De auto zoeft voorbij en de man achter het stuur toont me een woedende middenvinger"

Uit het hart van Hannelore: "Misschien is het echt zo simpel: opstaan en zeggen 'vandaag word ik gelukkig' "